szept powołania

PONIEDZIAŁEK 17 KWIECIEŃ .

MIAŁYŚMY SŁUŻBĘ , POTEM MARTA PRZYPROWADZIŁA  MNIE DO DOMU I ZOSTAŁA ZE MNĄ .  ROZMAWIAŁYŚMY O MOJEJ GRUPIE ADONAI . TO BYŁO DLA MNIE WAŻNE, MOGŁAM JEJ POWIEDZIEĆ O MOIM BOŻYM SZCZĘŚCIU, CO DAJE MI PRZYNALEŻNOŚĆ DO DZIEŁA PANA JAKIM JEST TEATR EWANGELIZACYJNY ADONAI.  BYŁAM TAKA SZCZĘŚLIWA. ROZMAWIAŁYŚMY TEŻ  O  AGACIE NASZEJ KOLEŻANCE Z CHÓRU.  SZUKAMY SPOSOBU ,ŻEBY JĄ WESPRZEĆ. DZIĘKUJE CI MARTA.  POTEM BYŁA TEŻ GOSIA Z RODZINĄ  ROZMAWIALIŚMY O  WSZYSTKIM  CHWAŁA PANU.

RANO DOZNAŁAM KOLEJNEGO NAPADU LĘKU I URATOWAŁO MNIE CHYBA TYLKO TO, ŻE TRZYMAŁAM RÓŻANIEC W RĘKU I JEDYNE O CO BOGA PROSIŁAM TO TYLKO ABY TEN PASKUDNY LĘK ODSZEDŁ. OCZYWIŚCIE PRZEZ TO CAŁA NIEDZIELA JUŻ  BYŁA ROZBITA I CAŁY CZAS TRZYMAŁAM RÓŻANIEC NA KOLANACH, BOJĄC SIĘ, ŻE JAK GO ODŁOŻĘ TO LĘK PRZYJDZIE Z POWROTEM. W TYM DNIU BARDZO POMOGŁA MI OBECNOŚĆ GOSI, KTÓRA WIE CO ZNACZY TAKI LĘK. TAK MINĘŁA NIEDZIELA.

PO NAPADZIE LĘKU I PO ODBYTEJ SPOWIEDZI TEGO SAMEGO DNIA, POJAWIŁA SIĘ WE MNIE CHĘĆ NIEUSTANNEGO CHODZENIA DO KOŚCIOŁA. LUDZIE, KTÓRZY WIDZĄ JAK TERAZ CZĘSTO CHODZĘ DO KOŚCIOŁA TO SIĘ DZIWIĄ I NIE MOGĄ TEGO ZROZUMIEĆ. NATOMIAST JA MAM W SOBIE POKÓJ WEWNĘTRZNY, ŻE WSZYSTKO CO MNIE SPOTYKA, CO PRZEŻYWAM, JEŻELI ODDAM TO PANU BOGU, A JEST TO COŚ TRUDNEGO, TO ON SIĘ TYM ZAJMIE. OSTATNIO KU MOJEMU WIELKIEMU ZDZIWIENIU, JAK WRACAŁAM Z TRZECIEJ PRÓBY, GDZIE UKOŃCZYLIŚMY PISANIE SCENARIUSZA, ODEBRAŁ NAS BRAT MOJEGO KOLEGI MARIUSZ A JA PÓŹNIEJ PODCZAS MYCIA SIĘ DOSTAŁAM OD PANA BOGA SYGNAŁ, ŻEBYM MARIUSZA I ANIĘ PRZYCIĄGNĘŁA DO NIEGO I DO NASZEGO TEATRU. W BARDZO SZYBKIM OKRESIE CZASU MI SIĘ TO UDAŁO, BO WCZORAJ BYLIŚMY JUŻ WE CZWÓRKĘ I PO TYM JAK ROZMAWIAŁAM Z MARIUSZEM TO PODOBAŁO MU SIĘ I CHCE NALEŻEĆ DO NASZEGO TETRU, WIĘC CHWAŁA PANU ZA TO. MAM NADZIEJĘ, ŻE JEGO DZIEWCZYNA JAK PRZEMYŚLI TO CO SIĘ WYDARZYŁO TO TEŻ NABIERZE OCHOTY, ŻEBY RAZEM Z NIMI PRZYCHODZIĆ. DZIAŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO JEST PRZEOGROMNE, JEŻELI TYLKO MY ZAUFAMY PANU BOGU I ODDAMY MU SIĘ BEZ RESZTY NA JEGO SŁUŻBĘ.

OSTATNIO DUŻO MYŚLAŁAM NA TEMAT ŻYCIA I TEGO CZYM JEST PRAWDZIWA MIŁOŚĆ MIĘDZY LUDŹMI. DOSZŁAM DO WNIOSKU, ŻE PRAWDZIWA MIŁOŚĆ TO JEST BYĆ Z DRUGA OSOBĄ A NIE ZAMYDLAĆ JEJ OCZY JAKIMIŚ DROGIMI PREZENTAMI, TYLKO PO PROSTU POSIEDZIEĆ, POGADAĆ ALBO SIĘ POPRZYTULAĆ, JEŚLI JEST TO KTOŚ BLISKI, LUB NAWET POSIEDZIEĆ BEZ SŁÓW. JA OCZYWIŚCIE WOLĘ TAKI SPOSÓB SPĘDZENIA NP. ŚWIĄT CZY WOLNEGO CZASU OD TEGO, ŻE MUSZĘ BYĆ UŚMIECHNIĘTA, MIŁA, CHOĆ WCALE NIE JEST MI DO ŚMIECHU, BO TO JEST FAŁSZYWE, A NIESTETY DUŻO JEST TAKICH OSÓB, KTÓRE UDAJĄ, ŻE JEST WSZYSTKO HAPPY I WSPANIALE A TAK NAPRAWDĘ TO NIE JEST PRAWDA. OSTATNIĄ WIGILIĘ DOŚWIADCZYŁAM TAKIEGO FAŁSZYWEGO SPOJRZENIA MOJEJ MAMY CHRZESTNEJ NA PODAROWANĄ DLA NIEJ KARTKĘ. SPOJRZAŁA SIĘ TAK NA MNIE JAKBY CHCIAŁA MI POWIEDZIEĆ, ŻE KARTKA TO ZA MAŁO. WŁAŚNIE PRZED TAKIMI OSOBAMI TRZEBA UCIEKAĆ GDZIE PIEPRZ ROŚNIE ALBO MODLIĆ SIĘ O PRZEMIANĘ ICH SERC I PATRZENIA NA OTACZAJĄCY ICH ŚWIAT. TAKIE EGOISTYCZNE PODEJŚCIE MOŻE TYLKO ZATRUĆ ATMOSFERĘ I SPOWODOWAĆ NIEPOTRZEBNE SPORY I KŁÓTNIE. JULA

SZTUKA BĘDZIE MIAŁA TYTUŁ „LISTY STAREGO DIABŁA DO MŁODEGO”. GŁÓWNYMI POSTACIAMI TEJ SZTUKI BĘDĄ PIOTR, KRĘTACZ I PIOŁUN. PONIEWAŻ MY ODBIEGAMY OD PIERWOTNEJ WERSJI BĘDZIEMY STARALI SIĘ UKAZAĆ DOBRĄ STRONĘ TYCH LISTÓW, CZYLI CO POPRZEZ TĄ SZTUKĘ BÓG CHCE DO NAS POWIEDZIEĆ. DOPIERO WCZORAJ ZOBACZYŁAM JAK TRUDNO PISAĆ SCENARIUSZ. PRZYSZŁO 8 OSÓB I WIĘKSZOŚĆ GRUPY NIE PRZECZYTAŁA ORYGINALNEJ SZTUKI, WIĘC MUSIELI PISAĆ NOTATKI NA GORĄCO. TYLKO NASZA PANI REŻYSERKA SIEDZIAŁA DO 1-SZEJ W NOCY I ROBIŁA NOTATKI ZE SWOJEJ CZĘŚCI LISTÓW. NA TYCH LISTACH PANI HANI SKOŃCZYLIŚMY, BO WSZYSCY JUŻ PADALI NA TWARZ. POZA TYM PRÓBA BYŁA BARDZO UDANA. MAM NADZIEJĘ, ŻE WYJDZIE Z TEGO COŚ FAJNEGO.

ŻYCZĘ MOIM CZYTELNIKOM, ABY TE ŚWIĘTA BYŁY SPOKOJNE, RADOSNE, PEŁNE MIŁOŚCI I UŚMIECHU. JULA