MOJE 3 WOLONTARIUSZKI

MIAŁAM TRZY WOLONTARIUSZKI:  ANIĘ, MAGDĘ I OLGĘ, KTÓRE BYŁY MI BARDZO ODDANE. PRZEZ TEN CZAS KIEDY PRZYCHODZIŁY DO MNIE ROBIŁYŚMY RÓŻNE RZECZY, POCZĄWSZY OD NAUKI A NA CZYNNOŚCIACH PIELĘGNACYJNYCH KOŃCZĄC. MAGDĘ POZNAŁAM, KIEDY BYŁAM JESZCZE W PIĄTEJ KLASIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ I MIAŁAM OKOŁO 10-11 LAT.  A POZNAŁAM JĄ W NIETYPOWYCH OKOLICZNOŚCIACH BO W MIKOŁAJKI I TO JESZCZE PODCZAS TAŃCA. TAK DOBRZE SIĘ BAWIŁAM, ŻE NIE CHCIAŁAM WYJŚĆ Z ZABAWY. MAGDA POCHODZIŁA  W OGÓLE Z MALBORKA.  JAKIŚ CZAS MIESZKAŁA W JABŁONNIE I PRZYCHODZIŁA DO MNIE JAKO PRZYJACIÓŁKA I BARDZO BYŁA PRZERAŻONA TYM, ŻE NIE BĘDZIE UMIAŁA SIĘ MNĄ ZAJĄĆ. JEDNAK  JEJ OBAWY BARDZO SZYBKO SIĘ ROZPRYSŁY I STAŁYŚMY SIĘ SOBIE BARDZO BLISKIE, PO PROSTU JAK SIOSTRY. TA ZNAJOMOŚĆ BYŁA DLA MNIE BARDZO WAŻNA I OWOCNA. BO AŻ WSTYD SIĘ PRZYZNAĆ, KIEDY MAGDA ZOBACZYŁA ILE MAM JEDYNEK I  UWAG, TO STWIERDZIŁA:  TU CYTAT „NO NIE KOCHANA BĘDĘ NAD TOBĄ TAK DŁUGO PRACOWAŁA, AŻ CIĘ Z TEGO WSZYSTKIEGO WYCIĄGNĘ.  NO I TAK SIĘ STAŁO, MOŻE NIE BYŁAM PRYMUSEM ALE JEDYNEK I UWAG JUŻ NIE MIAŁAM.

ANIĘ  POZNAŁAM PRZEZ TATĘ MOJEJ KOLEŻANKI TEŻ JULKI. ANIA PRZYCHODZIŁA DO MNIE JAKO WOLONTARIUSZKA, ABY  POMAGAĆ MI W ĆWICZENIACH GIMNASTYCZNYCH, KTÓRE PROWADZIŁ ZE MNĄ TATA JULKI A ANIA MU POMAGAŁA. ĆWICZENIA TE BYŁY DLA MNIE DUŻĄ ULGĄ,  ALE PO ODBLOKOWANIU MI STRESU ODCZUWAŁAM SILNE ZMĘCZENIE, KTÓRE ZAWSZE WYWOŁYWAŁO U MNIE  SILNY PŁACZ I ZMĘCZENIE PSYCHICZNE. ANIA PRZYCHODZIŁA DO MNIE TAK  DŁUGO, ŻE ZDĄŻYŁA NAPISAĆ O MNIE JAKO OSOBIE NIEPEŁNOSPRAWNEJ PRACE, TYLKO NIE PAMIĘTAM CZY MAGISTERSKĄ CZY LICENCJACKĄ.

OLĘ POZNAŁAM ZIMĄ, BYŁ TO CHYBA STYCZEŃ, NA SPOTKANIU OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH W WARSZAWIE. BYŁO TAK ZIMNO, ŻE NIE CHCIAŁO MI SIĘ JECHAĆ. ALE GDY ZOBACZYŁAM MOJEGO  UKOCHANEGO KIEROWCĘ PANA MARIUSZA I JEGO RÓWNIE UKOCHANEGO POMOCNIKA PANA PAWŁA, STWIERDZIŁAM, ŻE Z NIMI MOGĘ JECHAĆ NA KONIEC ŚWIATA, NAWET W ILUŚ TAM STOPNIOWY MRÓZ, A NIE TYLKO NA SPOTKANIE. PO PRZEDSTAWIENIU, KTÓRE BYŁO NA TYM SPOTKANIU, PODESZŁA DO MNIE JAKAŚ DZIEWCZYNA I ZAPYTAŁA CZY MAM  WOLONTARIUSZA, BO ONA NIE  MA SWOJEGO PODOPIECZNEGO NA TEJ ZABAWIE. JA OCZYWIŚCIE  ODPOWIEDZIAŁAM, ŻE NIE MAM I ONA SIĘ MNĄ ZAJĘŁA. I TO BYŁA WŁAŚNIE OLGA.  POD KONIEC SPOTKANIA OLGA POPROSIŁA O KONTAKT ZE MNĄ I POWIEDZIAŁA, ŻE BARDZO CHĘTNIE BĘDZIE DO MNIE PRZYJEŻDŻAŁA. TYM POWIEDZENIEM SPRAWIŁA MI OGROMNĄ RADOŚĆ. DWA TYGODNIE PÓŹNIEJ OLGA PRZYJECHAŁA DO MNIE. ZACZĘŁYŚMY ROZMAWIAĆ O WSZYSTKIM. A PONIEWAŻ JA NIE LUBIĘ UKRYWAĆ, ŻE NIE UMIEM SOBIE Z CZYMŚ PORADZIĆ, TO POWIEDZIAŁAM OLDZE, ŻE MAM KŁOPOT Z PRZEGRANIEM SOBIE ZDJĘĆ Z APARATU DO KOMPUTERA. NA TO OLGA POWIEDZIAŁA, ŻE POPROSI SWOJEGO MĘŻA ŻEBY MI POMÓGŁ I JUŻ OD TEJ PORY PRZYJEŻDŻALI RAZEM. CHODZILIŚMY NA SPACERY, JA Z OLGĄ MALOWAŁAM FARBAMI, A MACIEK MAŻ OLGI ROBIŁ NAM ZDJĘCIA, BO ON MIAŁ NA TYM PUNKCIE „BZIKA”. I TAK PO PIERWSZYM ROKU OLGA PRZYZNAŁA MI SIĘ, ŻE JUŻ OD PIĘCIU LAT STARAJĄ SIĘ O DZIECKO, ALE JAKOŚ IM NIE WYCHODZI. A PRZY MNIE  TAK SIĘ OBOJE ODSTRESOWALI I USPOKOILI, ŻE W NIEDŁUGIM CZASIE OLGA PRZYJECHAŁA DO NAS BARDZO WESOŁA I RADOSNA I OZNAJMIŁA NAM SZCZĘŚLIWĄ WIADOMOŚĆ, ŻE JEST JUŻ W CZWARTYM TYGODNIU CIĄŻY. A WSZYSTKIE TE HISTORIE MOICH WOLONTARIUSZEK ŁĄCZY TO, ŻE OD KIEDY ZACZĘŁY DO MNIE PRZYCHODZIĆ TO POWYCHODZIŁY ZA MĄŻ, URODZIŁY ZDROWE DZIECI I STANOWIĄ SZCZĘŚLIWE  RODZINY.