MOJA PSYCHOLOGIA

DROGA DO MOJEGO POWOŁANIA ZACZĘŁA SIE MIĘDZY TRZECIĄ A CZWARTĄ KLASĄ SZKOŁY PODSTAWOWEJ . W CZWARTEJ KLASIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ PRZYCHODZIŁA DO MNIE NA NAUCZANIE INDYWIDUALNE CIOCIA MONIKA I OPOWIADAŁA MI CO SIĘ DZIEJE W SZKOLE. ZACZĘŁA SIĘ SKARŻYĆ NA MOJĄ KOLEŻANKĘ, KTÓRA MIAŁA TRZYMAĆ DIETĘ A JADŁA NIEPRZEBRANE ILOŚCI. JA PO WYSŁUCHANIU TEGO PO RAZ CZWARTY, ZADAŁAM CIOCI MONICE PYTANIE "CIOCIU CZY TO JEST TWOJE ŻYCIE, CZY JEJ"? CIOCIA MI NA TO ODPOWIEDZIAŁA "JEJ". JA NA TO ODPOWIEDZIAŁAM "CIOCIU ODPUŚĆ SOBIE I TAK JEJ NIE POMOŻESZ, JEŚLI ONA NIE BEDZIE TEGO CHCIAŁA". GDY ZACZĘŁAM DOJEŻDŻAĆ DO SZKOŁY I WIDZIAŁAM, ŻE CIOCIA MONIKA SOBIE ODPUSZCZA, TO DO MOJEGO SERCA ZAPUKAŁO POWOŁANIE DO PSYCHOLOGII, KTÓRE DO TEJ PORY NA MIARĘ SWOICH MOŻLIWOŚCI STARAM SIĘ REALIZOWAĆ.

TEGO DRUGIEGO BLOGA TWORZĘ PO TO ABY SIĘ DZIELIĆ SIĘ Z INNYMI MOIM DOŚWIADCZENIEM PSYCHOLOGICZNYM, KTÓRE ZDOBYWAŁAM PRZEZ LATA MOJEJ SZKOŁY I JEŻDŻENIA NA OBOZY KOEDUKACYJNE. OSOBĄ DZIĘKI KTÓREJ TEN BLOG POWSTAŁ JEST MOJA TERAPEUTKA - PANI KAMILA, KTÓRA MI PODPOWIEDZIAŁA TAKA MYŚL I BARDZO JEJ ZA TO DZIĘKUJĘ.